بيشترين ضربهاي كه ما انسانها ميخوريم از روي جهل و ندانستن است.گاهي اوقات ميدانيم كه يك موضوع خاص يا يك مهارت ويژه را بلد نيستيم.در اين مواقع معمولا ضربه نميخوريم.
بيشترين آسيبي كه ما انسانها ميبينيم بخاطر موضوعاتي هست كه آنها را نمدانيم و هرگز هيچ وقت هم نمي فهميم كه اصلا آن موضوعات وجود دارد.
اين مشكل موضوعي است كه بسياري از افراد از آن غافل هستند و چون هيچ وقت خودشان را نادان فرض نميكنند هميشه با اعتماد به نفس و تعصب خود و روش زندگيشان را تاييد ميكنند.
به قول شاعر:
گر از بسيط زمين عقل منهدم گردد...
به خود گمان نبرد هيچ كس كه نادانم...
يكي از ويژگيهاي اساسي كه هر انساني بايد تلاش كند كه آن را در خود پرورش دهد همين موضوع است.
هميشه بايد تلاش كرد كه به جاي اينكه انگشت اتهام را به سوي ديگران بگيريم و بخاطر هر اتفاق كوچك و بزرگي به ديگران اشاره كنيم و آنها را مقصر بدانيم، اول از خودمان شروع كنيم. زيرا هر اتفاق بدي كه افتاده است در درجه ي اول خودمان هم مقصر هستيم.
زماني كه ما انگشت اشاره را به سمت ديگران مي گيريم و مي گوييم تقصير آنها بود، در واقع سه انگشت ديگر به سمت خودمان اشاره ميكند و اين مفهوم را به ما گوش زد مي كند كه تو سه برابر مقصر هستي.
بسياري از مشكلات ما انسانها بخاطر ناداني و جهل است.
جهل نسبت به چيزهايي كه نمي دانيم و هيچگاه نيز با خودمان فكر نمي كنيم كه برخي مسائل هستند كه شايد ما از وجود آنها بي اطلاع باشيم.
براي اينكه اين نوع جهل را كه به نظر من خطرناك ترين نوع ناداني است را از بين ببريم لازم است كه مطالعه كنيم.
كتاب آسماني ما قرآن بارها و بارها ما را به مطالعه تشويق كرده و تاكيد نموده كه تفكر و تعقل كنيد.
يك ساعت تفكر بهتر از هفتاد سال عبادت است.
اميدوارم اين مقاله به دردتون خورده باشه.